“Можна смела сказаць, што паэзія Куляшова - духоўная энцыклапедыя яго пакалення. (П. Панчанка)

“Куляшоўская паэзія дала свайму народу, роднай культуры і літаратуры мастацкія здабыткі вялікай мастацкай дасканаласці і духоўнай, грамадзянскай значнасці”. (В. Бечык)

“Усё галоўнае, істотнае ў жыцці краіны і народа станавілася зместам і пафасам паэтычнай творчасці А. Куляшова”. (В. Бечык)

“Імя Аркадзя Куляшова належыць да ліку самых вялікіх імён у шматнацыянальнай савецкай паэзіі - да тых вышынных імён-маякоў, што цягам цэлых дзесяцігоддзяў вызначалі яе ідэйны накірунак і мастацкі ўзровень”. (Н. Гілевіч)

“Сярод тых, чыя творчасць, увасабляючы цэлы этап у літаратурна- эстэтычным развіцці Беларусі, істотна рассунула духоўныя і мастацкія гарызонты беларускай паэзіі, Аркадзь Куляшоў, бясспрэчна, — самая значная велічыня”. (Н. Гілевіч)

“Сярод тых, хто актыўна ўваходзіў у літаратуру ў сярэдзіне 20-х гадоў, Аркадзь Куляшоў быў самы малады. Гэта таксама адна з прыкмет таленту. 3 першых выступленняў ён звярнуў на сябе ўвагу адметнасцю паэтычнага даравання, хоць пачынаў ён таксама, як усе маладнякоўцы таго часу, з агульных дэкларацый. Аднак і ў першых, яшчэ вучнёўскіх вопытах, былі прыкметы творчай індывідуальнасці”. (Я. Клімуць)

“Творы Аркадзя Куляшова для многіх з нас - надзённы хлеб, чысты крынічны струмень. Радкі твораў яго адчуваеш у сэрцы, як сцежку пад нагамі, як неба над сабою. (М. Ласоўскі)

“Яго творы ваеннага часу - паэма “Сцяг брыгады” і вершы - паставілі Куляшова ў шэраг першакласных мастакоў савецкай паэзіі”. (Я. Колас)

“Паэма Куляшова («Сцяг брыгады») народная ў самым дакладным значэнні гэтага слова: яна паказала душу народа ў адзін з найбольш адказных і важных момантаў яго гісторыі”. (Рыгор Бярозкін)

“У паэзіі Куляшова ёсць усё, што неабходна для вялікага мастака, для вялікай паэзіі - і хлеб, і ружа, і дзіцячая ўсмешка, і прыгажосць жаночага твару... Пакуль у народа ёсць такія паэты, будзе вялікім і сам народ!”. (К. Куліеў)

“Мяккая задуменнасць і ўнутраная душэўная азоранасць яго верша ўвесь час суправаджаюцца моцнымі, цвёрдымі, мужнымі інтанацыямі і рытмамі”. (Н. Перкін)

“Тут — той шчаслівы і рэдкі выпадак, калі яно, паэтава пакаленне, з творчай сталасцю і юнацкай непасрэднасцю раскрыла, разгарнула свой унутраны свет, паведала лірычна-пранікліва — то са смуткам, то ўсмешліва, то ў складаным перапляценні розных настрояў — аб сваім каханні, аб сустрэчах і развітаннях, аб першым жыццёвым вопыце з яго салодкай самотнасцю і аб радасным адчуванні ўласнай маладосці”. (В. Бечык)

“Ён быў першаадкрывальнікам у паэзіі. Таму кожны паэтычны твор Куляшова нараджаўся як дзіця — абрываючы пупавіну еднасці з папярэднікам”. (В. Куляшова).

 

Успаміны Алены Сямёнаўны Шорнікавай

Успаміны Буранкова Фёдара Герасімавіча

Успаміны Валянціны Якаўлеўны Федзінай

Успаміны Віктара Галайды

Успаміны Леаніда Левановіча

Успаміны Льва Мінавіча Белянінава

Успаміны Уладзіміра Ламінскага